Regulamin MASKA 2013

Bronisław Cudzich urodził się w Białym Dunajcu — 15 czerwca 1925 r. Zmarł 24 lipca 1974 r. w Krakowie. Był synem Józefa Cudzicha i Anny z domu Dzierzęga. Pochodził z ubogiej rodziny góralskiej. Uczył się w szkole powszechnej w Białym Dunajcu, później w Zakopanem, gdzie zaczął także uczęszczać do Gimnazjum.

W czasie II wojny światowej pracował w gospodarstwie rodziców. Po wojnie ukończył Liceum w Poroninie. W 1946 r. rozpoczął studia aktorskie w Państwowej Szkole Dramatycznej w Krakowie. Po I-ym roku powołany do wojska, odbył roczną służbę, powrócił do szkoły i ukończył ją (już pod nazwą PWSA) w 1950.

W sezonie 1950/51 został zaangażowany do Teatrów Dramatycznych w Krakowie. Debiutował na scenie Teatru im. Słowackiego w epizodycznej rólce Robotnika II osiedla A (Tysiąc walecznych); za rolę Rysia (W Błędomierzu) otrzymał w 1951 r. nagrodę artystyczną na Festiwalu Polskich Sztuk Współczesnych.

Wiatach 1950 — 1954 występował w Teatrach Dramatycznych w Krakowie, w sezonie 1954 — 1964 pracował w Teatrze Ziemi Krakowskiej w Tarnowie, od sezonu 1965/66 do końca życia w Teatrze Ludowym w Nowej Hucie.

Grał nieduże role, które często utrwalały się w pamięci widzów ze względu na swą wyrazistość i ciekawe ujęcie.

Kreował role:

• Ernesti „Fizycy"
• Rozenkranz „Hamlet"
• Gille de Rais “Święta Joanna"
• Bertold "Henryk IV”
• Lekarz "Jakiej mnie pragniesz"
• Tatar "Na dnie"
• Matkobójca "Kolega"

Już na studiach, a później równolegle z pracą aktorską, uprawiał malarstwo - obrazy olejne, akwarele, pastele, grafiki. Był autorem licznych portretów i karykatur pisarzy, muzyków, plastyków, a zwłaszcza ludzi teatru.

Jego prace z cyklu „Z pochodu za Melpomeną", obejmujące okres 1944 — 74, w większości były publikowane w „Teatrze" i w „Dzienniku Polskim".

Filmy:

• 1964 „Koniec naszego świata"
• 1974 „Wielka miłość Balzaka"
• 1975 „Trzecia granica"
  

 Oprac. Janina Mrozowska-Cudzich

<< powrót